Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki t. 17

Cz.17. Spąga – Rywociny

„Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki” od pokoleń stanowi lekturę obowiązkową miłośników Tatr, turystów i wspinaczy. Szczegółowy opis poszczególnych partii tych gór – dolin, przełęczy i szczytów – uzupełniają dane historyczne, ryciny, mapki, klasyfikacje dróg górskich i orientacyjne czasy przejścia. W terenie wysokogórskim znajdziemy wszystkie drogi – tak turystyczne, jak i taternickie – znane w czasie powstawania przewodnika. Ten 25-tomowy przewodnik jest jednym z najważniejszych dzieł Witolda H. Paryskiego. Ten wspinacz, badacz i miłośnik Tatr pisał go przez ponad 30 lat (przewodnik ukazywał się od 1951 do 1988 roku). Obecne wydanie to reprint pierwszego wydania z późniejszymi erratami.

Witold Henryk Paryski (1909–2000) krajoznawca, taternik, przewodnik tatrzański, alpinista. Wspinał się w towarzystwie legend polskiego taternictwa: Wincentego Birkenmajera, Zbigniewa Korosadowicza, Stanisława Krystyna Zaremby, Tadeusza Orłowskiego czy Wawrzyńca Żuławskiego. Uczestniczył w pierwszych przejściach szeregu wybitnych dróg tatrzańskich, m.in. Filara Leporowskiego na Kozim Wierchu, północno-wschodniego  filara Rumanowego, prawego filara północnej ściany Wideł czy północnej ściany Świstowej Czuby.