Na graniach i w dolinach

Lektura tych wspomnień i zapisków z 64 lat wędrowania po Tatrach (i innych górach), fascynacji polskimi górami, ich historią, naturą i kulturą, związkami międzyludzkimi przynosi wiele wzruszeń i ,,zaraża” czytelnika swoją magią, uzależnieniem od wędrówek pośród nich, najlepiej samotnych, które wyzwalają w człowieku moce najczystsze, zbliżają do Absolutu, pozwalają na medytację, oderwanie się od miałkości i zgiełku codziennego świata. Jak to w dziennikach, bywają tu miejsca wyjątkowej urody, bo autor pokazuje nie tylko swoją wybitną erudycję, ale i spojrzenie ,,malarskie”, specyficzny nastrój, umiejętność wizualizacji tego, co widzi, czego doznaje.

Fragment recenzji Krzysztofa Lisowskiego, redaktor Wydawnictwa Literackiego