Góry wołają. Opowiadania przewodnickie

Treść kart tego tomiku rodziła się w różnych okresach lat 1948-1960. Gdzie w opowiadaniach kończy się relacja z prawdziwych zdarzeń, a zaczyna się fantazja? Trudno powiedzieć.
W każdym razie pisarskiej swobody jest więcej niż protokolarnego autentyku. Ale swoboda ta ma pełne pokrycie w życiu i zdarzeniach, które są udziałem przewodników tatrzańskich i podhalańskich.
Opowiadania pisałem z myślą o kolegach przewodnikach. Tych, którzy ukazywali i ukazują górski krajobraz równocześnie ze mną, i tych, którzy inaczej i lepiej robić to będą wtedy, gdy my ustąpimy im miejsca.

Tadeusz Staich